Hopeless

"Stam.. θα μπορούσες να ζήσεις χωρίς ελπίδα;"
..με ρώτησε η Ελένη..

την Ελένη την αγαπάω ΚΑΙ γι' αυτό ..ανοίγει έτσι, απλά και όμορφα, θέματα που πονάνε ..σου κάνει ερωτήσεις που γονατίζεις μόνο που τις ακούς και τρεκλίζεις να αρθρώσεις κάτι που να μοιάζει με απάντηση .. και δεν το κάνει για κανέναν άλλο λόγο .. είναι απορίες δικές της και τις μοιράζεται μαζί μου για να βοηθήσει την σκέψη της και με μια άλλη οπτική ..
..δεν υπάρχει μεγαλύτερη ένδειξη και απόδειξη σεβασμού από το να σου ζητάει κάποιος να σταθείς μαζί του στη μάχη με τις σκέψεις του .. και δεν υπάρχει μεγαλύτερη αναζωπύρωση ενδιαφέροντος γι΄αυτόν από το να βλέπει ότι έχεις πλακωθεί και εσύ με αυτές τις σκέψεις παλιότερα..

- Από τις ΠΟΛΥ μεγάλες κουβέντες Ελένη! ...να σου πω πως το έχω καθαρογράψει εγώ στις βιβλιοθήκες δεδομένων μου ...
..ο άνθρωπος ελπίζει ..για να αντισταθμίζει το φόβο του, από τη μια υπάρχει η παγωμένη μαυρίλα που είναι μπροστά του και μπορεί να αντιληφθεί και να φάει στη μάπα, και από την άλλη υπάρχει η αχνή λιακάδα που ζεστή μεσ' το μυαλό του τον οδηγεί να κάνει ένα βήμα ακόμη, και ακόμη ένα ..και ακόμη ένα
... ελπίζει σε ότι υπάρχει περίπτωση (έστω και μηδαμινή) να αποκτήσει ή να του συμβεί για να του καλυτερέψει την θέση του..

..τώρα βέβαια, αν φτάσει στο σημείο να μην έχει καμιά ελπίδα ..εκεί απλά το υποσυνείδητο γυρίζει σε Survive mode και πλεον ασυνήδειτα και άθελα σου, σε ενδιαφέρει μόνον η βιολογική σου επιβίωση, να συνεχίσεις να αναπνέεις και να αναπαράγεσαι μέχρι να ξαναδείς χαϊρι εσύ ή κάποιος από τους απογόνους σου
..έτσι είμαστε γενετικά προγραμματισμένοι να λειτουργούμε για να μην εξαφανιστεί το είδος (..το ίδιο κάνουν όλα τα είδη..από το πιο μικρό σκουληκάκι μέχρι τον σολωμό που ανεβαίνει ποτάμια ανάποδα)

..αυτό το έχουν αντιληφθεί και μελετήσει πολύ καλά αυτοί που έχουν την εξουσία παραμάσχαλα ..γι΄αυτό σε έχουν φέρει στο σημείο να αναρωτιέσαι αν έχεις πια καμιά ελπίδα ... η μόνη ελπίδα για σχεδόν τους πάντες γύρω μου είναι να τα καταφέρουν και αυτό τον μήνα να πληρώσουν τους λογαριασμούς, την δόση, και γενικά να καλύψουν τα έξοδά τους και φτου και απ' την αρχή (..το survive mode που λέγαμε ) ..που μυαλό και ηρεμία για τίποτα παραπάνω ..

..και πόσο μπορεί να κρατήσει αυτό ομως;! ..θεωρητικά επ΄ άπειρον ..όσο οι στραγγαλιστές των ελπίδων αφήνουν τουλάχιστον τα στοιχειώδη για την επιβίωση ..έλα όμως που η καλή μαμά φύση που απεχθάνεται την παγίωση καταστάσεων και την στασιμότητα, έχει φροντίσει και γι' αυτό!!
...τι είναι αυτό που κάνει κάποιον που τα έχει όλα στρωμένα να δουλεύουν για πάρτη του, να τα κάνει όλα σκατά;! ...η απληστία dear friends!
...κάποια στιγμή νομοτελειακά, δεν θα του φτάνει ο απόλυτος έλεγχος που ασκεί, και θα απειλήσει πλέον και την ίδια την επιβίωση του απελπισμένου ...
..μόνο που τότε θα έχει έρθει αντιμέτωπος με ένα στραγηγικό αξίωμά που κανείς από όσους το περιφρόνησαν δεν την γλύτωσε

"ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΦΕΡΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ"

..έχεις προσπαθήσει να στριμώξεις χτυπημένη γάτα σε γωνία;! ..να τραυματίσεις λιοντάρι και να το πλησιάσεις για να το αποτελειώσεις;!!

...σε πήρε και σε σήκωσε!

..έτσι τα παίρνει στο κρανίο άνθρωπος κάθε τόσο στην ιστορία του και δεν μένει πρόκα όρθια ...
...και μετά ανασαίνει βαθιά ..και αρχίζει να ξαναελπίζει ...
..μέχρι οι ελπίδες να γίνουν μικρότερες ...και μικρότερες ...και ξανά από την αρχή ..